Małe słodkości dla małej Kruszynki :)

Małymi kroczkami wracam do świata żywych (tj. aktywnych)... Trochę mnie tu nie było, ale był to bardzo ciężki okres. Wigilia spędzona na pogotowiu z Lenką, na zmianę zapalenie oskrzeli i zapalenie gardła. Przeraża mnie poziom naszego lecznictwa (Lenka dostała 3 różne antybiotyki w ciągu miesiąca) a nawet nie zrobiono jej podstawowych badań. Najłatwiej przepisać maleństwu całą masę najróżniejszych syropów i czekać czy coś się poprawi. Jak na loterii... Ale cóż, dobrze że mamy już to za sobą. Mała wróciła do żłobka, a mama ma chwilę oddechu przed porodem siostry. Aż trudno uwierzyć że to już 9 miesiąc... czas zleciał mi niezwykle szybko! 

Ostatnio pozwoliłam by maszyna zakurzyła się, mimo iż bardzooo za nią tęskniłam. Leżąc na łóżku zerkałam na nią ukradkiem i czekałam aż poczuję się trochę lepiej. Po podusi dla Lenki przyszedł czas na podusię dla Amelki. Córcia oczywiście nie dopuszcza do siebie myśli, że to nie dla niej i użytkuje ją zupełnie nie zwracając uwagę na duże "A" na środku. Jestem z niej bardzo zadowolona, nic się nie pomarszczyło, ani literka, ani tkanina.

Przeglądając różniste zagraniczne blogi zauważyłam trend na japońską bawełnę, a głównie wyprodukowaną przez KOKKA. Muszę przyznać, że jestem bardzo pozytywnie zaskoczona jakością tego materiału. Jest sztywniejsza i grubsza, a do tego bardzo przyjemna w szyciu. No i wzornictwo jest przeurocze. Powstał z niej przybornik na kołyskę dla Amelii. Dwie duże kieszenie na pieluszki i chusteczki, które zawsze muszą być pod ręką. Tył przepikowałam delikatną falką, a na wypełnienie kieszonek bawełna w delikatne różowe paseczki (która jest też z tyłu przybornika). Bardzo nam się podoba, wieczorem jak Lenka tylko mamie pozwoli do kompletu może zmajstrujemy podusię. Mimo usilnych prób zrobienie dokładnego zdjęcia jest trudne, nie widać pikowania, bo jest bardzo szaro-buro i do niczego!

Miłego dnia Kochani :)) Dziękuję, że tu zaglądacie mimo mojej frekwencji!